բարա
Հայերեն բարբառային բառ
բարա 1
խմբագրել- ՄՀԱ՝ [bɑˈɾɑ]
վանկեր՝ բա•րա
- Մոկս, Մուշ, Վան՝ չափ, համեմատ ◆ Իմ մեկ մատ էնու թամբյուրի բարա ի։ Աշոտ Հովհաննիսյան
Արտահայտություններ
խմբագրելբարա 2
խմբագրել- Հավարիկ՝ առվի ջրի բաշխման սկիզբը
- Վան՝ աստիճան
- Կաղապար:Բրբռ այգու՝ բանջարանոցի ներս մտնելու և դուրս գալու տեղը ◆ Բուստանին բարան պընդցրու։
- սպասվող մարդու՝ կենդանու անցնելու հավանական տեղը ◆ Բարան պահե, վերսը դիբա քեզ ա կյալու
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։
բարա3
խմբագրելՍտուգաբանություն
խմբագրելԲացատրություն
- (լեզվբ․) Հնդկաստանի նախաբնիկների լեզուներից մեկը (ոմանք հատկացնում են տիբեթա-բիրմանական ընտանիքին)
Հոմանիշներ
խմբագրել- բոդո
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։