բարա
Հայերեն բարբառային բառ
բարա 1 խմբագրել
- ՄՀԱ՝ [bɑˈɾɑ]
վանկեր՝ բա•րա
- Մոկս, Մուշ, Վան՝ չափ, համեմատ ◆ Իմ մեկ մատ էնու թամբյուրի բարա ի։ Աշոտ Հովհաննիսյան
Արտահայտություններ խմբագրել
բարա 2 խմբագրել
- Հավարիկ՝ առվի ջրի բաշխման սկիզբը
- Վան՝ աստիճան
- Կաղապար:Բրբռ այգու՝ բանջարանոցի ներս մտնելու և դուրս գալու տեղը ◆ Բուստանին բարան պընդցրու։
- սպասվող մարդու՝ կենդանու անցնելու հավանական տեղը ◆ Բարան պահե, վերսը դիբա քեզ ա կյալու
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։
բարա3 խմբագրել
Ստուգաբանություն խմբագրել
Բացատրություն
- (լեզվբ․) Հնդկաստանի նախաբնիկների լեզուներից մեկը (ոմանք հատկացնում են տիբեթա-բիրմանական ընտանիքին)
Հոմանիշներ խմբագրել
- բոդո
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։