բարակ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑˈɾɑk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ բա•րակ
բարակ1
խմբագրելՍտուգաբանություն
խմբագրելԲնիկ հայկական բառ
Ածական
- ոչ հաստ, նվազ հաստություն ունեցող ◆ Հրայրն ուղղեց մոր վրայի բարակ վերմակը։ (Բոգդան Վերդյան)
- նիհար ◆ Խնդրեմ, խնդրեմ, — վրա բերեց Շահյանը բավական անհարմար զգալով իրեն այդ բարակ, հիվանդոտ աղջկա առաջ։ (Նար-Դոս)
- փոքր տրամագիծ ունեցող, նուրբ ◆ բարակ թել
- փոքր ծավալ ունեցող, ոչ հորդ, քիչ, նվազ, մանրակաթիլ, ոչ վարար ◆ Վերևից բարակ անձրև էր գալի։ (Նար-Դոս) ◆ Անձրև էր մաղում իմ գլխին բարակ։ Եղիշե Չարենց
- (փխբ․) սակավ, քիչ ◆ Էս տարի հացը բարակ է։ Հովհաննես Թումանյան
- սակավաջուր, ոչ վարար ◆ Փողոցներով հոսում էին բարակ, զուլալ առվակներ։ (Ակսել Բակունց)
- նեղ, ոչ լայն ◆ Բացվում էր մի բարակ ճանապարհ։ (Ակսել Բակունց)
- թույլ, նվազ ◆ Հենց էս ժամանակ ներսից մի բարակ ձեն էր գալիս։ Հովհաննես Թումանյան
- մեղմ, թույլ ◆ Ձորի բարակ քամին թաց տախտակների բույրը տանում էր հեռու։ (Ակսել Բակունց)
- մանր, նուրբ, մանրահատիկ, նոսր ◆ Արծիվը չէր նկատել բարակ ցանցը, որ պատում էր ճագարին։ Հովհաննես Թումանյան
- բարեձև, ճկուն, նուրբ ◆ բարակ իրան
- զգայուն, դյուրազգան, նրբազգաց ◆ Այդ հսկա տղամարդը բարակ սիրտ ուներ։ (Ակսել Բակունց)
- նուրբ, մեղմ, ոչ խիստ ◆ բարակ զրույց (փխբ․)
Մակբայ
- (փխբ․) (արևմտհ․) ուշադիր, մանրազնին, նրբազնին կերպով ◆ Բարսեղ էֆենտի հագավ սև վերարկուն, որ քիչ մը նեղ կուգար իրեն, բայց բարակը նայելու ժամանակը չէր։ «Երևանյան օրեր»
- նուրբ, նազուկ ◆ բարակ մատներ
- մանրուք, փոքր բան ◆ Ի՞նչ կա այդպես բարակները մտածելու։ Դերենիկ Դեմիրճյան
Հոմանիշներ
խմբագրել- նուրբ, նրբին, անոսր, անգայտ (հին), թել-դերձան (նվազ հաստություն ունեցող)
- քիչ, նվազ, (փոքր ծավալ ունեցող)
- սակավաջուր, նվազաջուր (փոքր ծավալ ունեցող)
- մանր, մանրահատիկ (ավազ)
- տե՛ս նուրբ
- տե՛ս բարեձև
- տե՛ս մեղմ
Արտահայտություններ
խմբագրել- բարակ աղբյուր -
- սակավաջուր աղբյուր ◆ Ու հենց ուզում էր բերանը բանա, բարակ աղբյուրի նման արցունքը ծլլում էր։ (Ակսել Բակունց)
- սակավ, բայց մշտական եկամուտ ◆ Անպակաս լինի քո ուրախությունը, ով Հասան, բայց եթե աշխատանքիդ էդ բարակ աղբյուրն էլ կտրի, ի՞նչ պիտի անես։ Հովհաննես Թումանյան
- բարակ մանել -
- մանելիքը բարակ թել դարձնել
- ոտքի վրա երկար հիվանդ լինելու հետևանքով մաշվել
- բարակ հաշիվ անել - բոլոր մանրուքները հաշվի առնել, հանգամանորեն կշռադատել
- բարակ աղիքը կտրվել - տե՛ս մեռնել
- բարակ հաշիվ
- տե՛ս մանրամասնություն
- բծախնդրություն
- բարակ մանել - տե՛ս նիհարել
- բարակ քամի - տե՛ս զեփյուռ
- բարակը նայող - տե՛ս բծախնդիր
- բարակ թել
- բարակ վերմակ
- բարակ անձրև
- բարակ ճանապարհ
- բարակ քամի
- բարակ սիրտ
- ծանր ու բարակ
- երկար բարակ
- ձեռքը բարակ
- ծանր բարակ
- հաստ ու բարակ
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
բարակ2
խմբագրելՍտուգաբանություն
խմբագրելՓոխառություն իրանական աղբյուրից՝ * bārak, որից թուրքերեն barak, կիրգիզերեն barag:
Ածական
- որսկան շուն, քերծե, թազի ◆ Սպասավորի փոխարեն ներս մտավ նրա գեղեցիկ, ոսկեգույն բարակը։ (Րաֆֆի)
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
բարակ2
խմբագրելԳոյական
- տե՛ս բարաք ◆ Նրանք ապրում էին երկու շարք փշալարով պատած բարակներում։
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։