Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [bɑɾbɑrɑjin bɑrɑˈɾɑn]

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բացատրություն

  1. (լեզվբ․) այն բառարանը, որն ընդգրկում է բարբառներում (նաև ենթաբարբառներում, խոսվածքներում) եղած բառերը, կամ այն բառերը, որոնք հատուկ են միայն տվյալ բարբառին (բարբառներին)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. գավառական բառարան, դավաբանական բառարան

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։