բարբարոսություն
Հայերեն
Գոյական
- ՄՀԱ՝ [bɑɾbɑɾɔsutʰˈjun]
վանկեր՝ բար•բա•րո•սութ•յուն
- մարդկության զարգացման ստորին աստիճանը, վայրագություն, անգթություն, վայրենություն
- բարբարոս լինելը, բարբարոսի հատկությունը ◆ Բյուրականի առումը և անխիղճ կոտորածն ավելի էր նրանց համարձակություն տվել և բարբարոսությունները գրգռել։ (Մուրացան)
- վայրենություն, վայրագություն, գազանություն
- բարբարոսական արարք
Հոմանիշներ խմբագրել
վայրենություն, անկրթություն, անգթություն, անողորմություն, վայրագություն, դաժանություն, ժանտություն, վանդալություն, վանդալականություն, խժդժություն, արյունարբություն, գազանություն, արյունռուշտություն, արյունկզակություն, գազանաբարոյություն (հզվդ․)
Արտահայտություններ խմբագրել
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։