բարբյուզակ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑɾbjuˈzɑk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ բարբիւզակ
վանկեր՝ բար•բյու•զակ
Ստուգաբանություն
խմբագրելՓոխառություն՝ արաբերեն yarbūz՝ սխալ ընթերցմամբ. բարբառային ձևը ժողովրդական ստուգաբանությամբ կապվում է քրդերեն bari bəza «ձյունածին» կապակցության հետ։
Գոյական
- տե՛ս ծմել
- (բսբ․) մանուշակագույն ծաղիկ, որ ձնծաղիկից հետո է լինում, վայրի հիրիկ, զամբեղ ◆ Բլուրներն ու լեռները ավելի ևս շքեղ են, նրանց վրայից կարելի է քաղել… անթառամը, բարբյուզակը, նևրուզը, խիարուկը։ Վրթանես Փափազյան
Հոմանիշներ
խմբագրել- վայրի հիրիկ (հիրիկազգիների ընտանիքի բույս)
- տե՛ս ծմել
Արտահայտություններ
խմբագրել- (փխբ․) բարբուզնակի ծաղիկ լինել - հազվագյուտ բան լինել
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։