բարդաղ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [bɑɾˈdɑʁ]
վանկեր՝ բար•դաղ
- Շամախի՝ կավից շինած մի տեսակ անոթ, մեծ փարչ ◆ Բանվորները նավթը պահեստից կաթսաներն էին տեղափոխում դույլերով կամ բարդաղ ասված կավից շինված մի տեսակ անոթով։ (Շիրվանզադե)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։