Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [bɑɾɛbɑχtutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ բարեբախտութիւն

վանկեր՝ բա•րե•բախ•տութ•յուն 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. բարեբախտ լինելը, բարեբախտ վիճակ՝ դրություն, անսպասելի մեծ հաջողություն ◆ Վաթսուն տարի օտարության մեջ ապրելուց հետո նա բարեբախտություն ունեցավ իր կյանքի վերջին տասնամյակը ապրելու ու ստեղծագործելու հայրենի երկրում։ ◆ Մեծ բարեբախտություն, — ասաց Վասակը։ Դերենիկ Դեմիրճյան
  2. բարեբախտ դեպք, զուգադիպություն

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. բարեդիպություն, բարեդիպվածություն (բարեբախտ դեպք, զուգադիպություն)
  2. տե՛ս բախտավորություն

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել