Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բա•րե•բեր 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. բարիքներ բերող՝ աճեցնող ◆ Եվ ահա բարեբեր ամառն իր պտուղներն զամբյուղ առ զամբյուղ մեր պարտեզին ծառերեն զիս կընծայեր։ Սիամանթո ◆ Հերկած հողերի վրա իջնում է աշնան բարեբեր անձրևը։ (Ակսել Բակունց)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. տե՛ս բերի

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. բարեբեր հող

Աղբյուրներ

խմբագրել