Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ բարեզարդութիւն

վանկեր՝ բա•րե•զար•դութ•յուն

Ստուգաբանություն

(հնց․) բարեզարդ լինելը
զարդարանքները, զարդարանքների ամբողջությունը ◆ Այրիվանից ճարտարապետական բարեզարդությունը մնաց անաղարտ։ (Մուրացան)

գեղեցկազարդություն, բարեկարգություն, վայելչազարդություն, շնորհազարդություն, բարեձևություն (բարեզարդ լինելը)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ solemnity and decorum գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ нарядность (ru) ‎(narjadnostʹ), украшение (ru) ‎(ukrašenije) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։