Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [bɑɾɛlɑvutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ բարելաւութիւն

վանկեր՝ բա•րե•լա•վութ•յուն 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. բարելավ լինելը ◆  Ոգևորված յուր աշխարհի բարելավության բարձր գաղափարով, նա յուր կենսատու շնչով ոգի և

կյանք էր բաշխում նրան։ (Րաֆֆի)

  1. բարեվոքելը, լավացնելը

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. բարվոքություն (բարելավ լինելը)
  2. տե՛ս բարեկարգություն
  3. տե՛ս բարեփոխություն

Արտահայտություններ

խմբագրել

Թարգմանություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել