Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ բարեխղճութիւն

վանկեր՝ բա•րե•խ(ը)ղ•ճութ•յուն

Ստուգաբանություն

բարեխիղճ լինելը, բարեխղճի հատկությունը ◆ Նա կոնսուլտանտի բարեխղճությամբ պատասխանում էր բոլոր հարցերին ու ժպտում։ (Գարեգին Սևունց) ◆ Ամեն մի մասնագիտություն բարեխղճություն է պահանջում։ (Բոգդան Վերդյան)
բարեխիղճ արարք, վերաբերմունք

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ integrity գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ թյան добросовестность (ru) ‎(թյան dobrosovestnostʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։