բարեկազմ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑɾɛˈkɑzm]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ բա•րե•կազմ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- նուրբ, գեղեցիկ կազմվածք ունեցող, վայելչակազմ ◆ Միջակ հասակով, թիկնավետ, բարեկազմ մարդ էր սպարապետը։ (Րաֆֆի)
Հոմանիշներ խմբագրել
- նրբակազմ, կանոնակազմ, գեղակազմ, գեղեցկակազմ, վայելչակազմ, ազնվակազմ, փափկակազմ, քաջակազմ, բարեհոդ, գեղեցկահոդ, նրբահոդ, նրբանդամ, քաջանդամ, նրբամարմին, գեղամարմին, նրբիրան, բարակիրան, գեղիրան, սլացիկ, կառուցիկ, բարեհասակ, գեղահասակ, գեղեցկահասակ, վայելչահասակ, նբահասակ, բարեձև, բարեկերպ, բարեկերտ, բարետես, բարետեսիլ, վայելչաձև, վայելչակերպ, վայելչատես, վայելչատեսիլ, ազնվակերպ, ազնվատես, ազնվատեսիլ, պատշաճագեղ, (ժղ․)՝ թոսուն, տեղինքով, տեղքով, տեսքով, տեղը տեղին
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։