բարեկենդան
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑɾɛkɛnˈdɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ բա•րե•կեն•դան
Ստուգաբանություն
խմբագրել[բարի+կենդան]
Գոյական
- (նորբ․) (եկեղ․) հեթանոսական տոնախմբությունների օրեր, որ քրիստոնեությունը հարմարեցրեց իրեն և դարձրեց այսպես կոչված մեծ պասին նախորդող շաբաթվա տոն, որը նշվում էր ազատ կերուխումով, մասսայական խաղերով, մրցումներով և այլն ◆ Շատ հեռու ես
բարեկենդանից, – ասացի ես։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Բարեկենդանի գիշեր մը իմ դրացիներիս մեկուն տանը մեջ երեկույթ մը կար։
- Քրիստոնեության մեջ, այսպես կոչված, մեծ պասին (զատկից առաջ) նախորդող շաբատ։
- (ժղ․) (փխբ․) ուրախ, անհոգ կյանք, լավ ապրելու օր, կերուխումի օր ◆ Այսօր մեզ համար բարեկենդան է։
- (թատր․) հայ հեթանոսական տոնախմբության օրեր, փառաբանել է բնության զարթոնքը, համապատասխանում է հունական Բաքոսյան տոներին, հռոմեական Վակխանալիային
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Լևոն Հախվերդյան, Թատերագիտական բառարան, Երևան, «Հայաստան հրատարակչություն», 1986 — 208 էջ։
- Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։