բարեկիրթ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑɾɛˈkiɾtʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ բա•րե•կիրթ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Ածական
- լավ կրթված, դաստիարակված, կիրթ ◆ Յուր խոսակցությունը հայտնի կըներ, թե որքան ուսյալ է և բարեկիրթ։ (Արփիար Արփիարյան) ◆ Գեղեցիկ Զուբեիդան մնաց նրա կանանոցում, բայց բնավ փոխել չկարողացավ այն դաստիարակությունը, որ ստացել էր իր ծնողների բարեկիրթ ընտանիքում։ (Րաֆֆի)
- բարեկրթություն արտահայտող, պարունակող
Հոմանիշներ խմբագրել
- նրբակիրթ, ազնվակիրթ, քաղաքավարի, կուլտուրական, քաղաքակիրթ, եվրոպացի, սալոնական (գրք.) (հնց.), բարեխրատ, ոսպանիկ (լավ կրթված)
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։