բարեհաճել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑɾɛhɑˈt͡ʃɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ բա•րե•հա•ճել
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲայ
- բարեհաճ, բարյացակամ լինելը
- իր հաճությունը հավանություն հայտնել, բարեհաճորեն համաձայնել
- բարի լինելը, գտնվել հրամել
- շնորհ բերել, ներկայանալ, հարկ համարել ◆ Նա բարեհաճեց հարցնել տիկնոջ առողջությունը։ (Րաֆֆի)
- միայն հրամայական ձևով պաշտոնական անառարկելի հրաման մի բան կատարելու ◆ բարեհաճեցեք դուրս գալ
- նույնը գործ է ածվում նաև հեգնաբար՝ իբր իր բարձրությունից թչնել, պատիվ անել ◆ Ժամկոչն ու գզիրը կատարները տաքացնելուց հետո, բարեհաճեցին փեշով շրթունքները սրբելով, ամեն մեկը դեպի յուր մեծավոր ի ոտքը դիմելու։ (Պերճ Պռոշյան)
Հոմանիշներ
խմբագրել- հաճել (բարեհաճ բարյացակամ լինել)
- համաձայնել, հավանել շնորհ անել (իր հաճությունը, հավանություն հայտնել)
- ներկանալ, այցելել, գալ, շնորհ բերել (այցելություն կատարել)
- հրամմել (բարի լինել, գտնվել) (հեգն․)
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։