բարեհոգություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑɾɛhɔɡutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ բարեհոգութիւն
վանկեր՝ բա•րե•հո•գութ•յուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- բարեհոգի լինելը, բարեսրտություն ◆ Բոլորն էլ գովում էին բրիգադիրների բարեհոգությունը։ (Նաիրի Զարյան) ◆ Այդ ի՞նչ բարեհոգություն էր, որ սպարապետը յուր ոտքովն էր գալիս նրա մոտ։ (Րաֆֆի)
- բարեհոգի արարք, վարքագիծ
- թողտվություն, թուլակամություն, համակերպվող լինելը ◆ Անհրաժեշտ է, որ մարդիկ հասկանան վտանգի ամբողջ խորությունը և հրաժարվեն բարեհոգությունից, անհոգությունից։ (Հրաչյա Քոչար)
Հոմանիշներ
խմբագրել- բարեսրտություն, բարեմտություն, բարեհամբուրություն, բարյացակամություն (բարեհոգի լինելը)
- ներողամտություն, անխստապահություն (բարեհոգի լինելը)
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։