բարեմասնություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑɾɛmɑsnutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ բա•րե•մաս•նութ•յուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- արժանիք, արժանավորություն, լավ հատկություն, առավելություն ◆ Նա պոչով պչրող սիրամարգի պես սկսեց փռել իր բոլոր բարեմասնությունները։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Եղիշը… ֆիզիկական բարեմասնություններով չի կարող մրցել ոչ ոքի հետ։ (Նաիրի Զարյան)
Հոմանիշներ
խմբագրել- արժանիք, առաքինություն, մաղթանք, շնորհավորություն, շնորհավորանք (բարեմաղթելը, բարեմաղթական խոսք)
- բարեվողջույն (ողջույնի, բարև ի մաղթանք)
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։