Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բա•րե•մույն 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Ածական

  1. լավ, բարի բնավորության տեր
  2. ուրախ ու զվարթ, կայտառ
  3. (հզվդ․) բարություն արտահայտող, բարեհամբույր ◆ Օսման, ինչպե՞ս ես… հարցուց բարեմույն դեմքով մը։ «Երևանյան օրեր»

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. տե՛ս բարի
  2. տե՛ս բարեհամբույր
  3. տե՛ս ուրախ
  4. տե՛ս կայտառ

Արտահայտություններ խմբագրել

Թարգմանություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել