բարետես
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑɾɛˈtɛs]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ բա•րե•տես
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- լավ տեսք, արտաքին ունեցող, վայելչատես, գեղեցիկ, գեղեցկատես ◆ Վերջին անգամ ես շրջում եմ քո բարետես վայրերում։ (Սմբատ Շահազիզ)
- բարեկարգ
- (հզվդ․) տե՛ս լավատես ◆ Աշխարհը բարետեսներից միայն չի բաղկացած, հոռետես սւ թերահավատների թիվը նույնպես քիչ չէր։ (Պերճ Պռոշյան)
Հոմանիշներ
խմբագրել- բարետեսիլ, տե՛ս վայելչատես
- բարեվայելուչ, բարեձն
- տե՛ս լավատես
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։