բարիտոն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑɾiˈtɔn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ բա•րի•տոն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- (երժշտ․) տղամարդու ձայն, բասի և տենորի միջինը ◆ Ո՞վ է, մտե՛ք, — լսվեց դերասանի բարիտոնը։ Ստեփան Զորյան
- այդպիսի ձայն ունեցող երգիչ
- նվագախմբի պղնձե փողային գործիք
- բասային աղեղնային նվագարան, որը բացի 6-7 հիմնական լարերից, ուներ նաև 7-20 ու ավելի արձագանքող լարեր
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։