բարխուդար
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ բար•խու•դար
բարխուդար 1 խմբագրել
- Ուրմիա՝ գյուղապետ, իշխան, դատավոր ◆ Ես մե օլքյայի բարխուդար, էն մե հարամի, կյուեղ գյադա։ Ժվ
Արտահայտություններ խմբագրել
բարխուդար 2 խմբագրել
- մեծ գավաթ ◆ Սկզբում մի-մի բարխուդար դատարկեցին միջնեկ ախպեր Օսեփի, ջոջ ախպեր Արզումանի կենացը։
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։