բարխուդար
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ բար•խու•դար
բարխուդար 1
խմբագրել- Ուրմիա՝ գյուղապետ, իշխան, դատավոր ◆ Ես մե օլքյայի բարխուդար, էն մե հարամի, կյուեղ գյադա։ Ժվ
Արտահայտություններ
խմբագրելբարխուդար 2
խմբագրել- մեծ գավաթ ◆ Սկզբում մի-մի բարխուդար դատարկեցին միջնեկ ախպեր Օսեփի, ջոջ ախպեր Արզումանի կենացը։
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։