բարկացկոտ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑɾkɑt͡sʰˈkɔt]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ բար•կաց•կոտ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Ածական
- շուտ, հեշտությամբ բարկացող, զայրացկոտ, դյուրաբորբոք, դյուրագրգիռ, բարկանալու տրամադիր ◆ Զուլոն հայտնի էր իր դյուրագրգիռ, բարկացկոտ և հանդուգն բնավորությամբ։ (Րաֆֆի)
- կատաղի, մոլեգին, անզուսպ
- զայրույթ, բարկություն արտահայտող, պարունակող ◆ Մկրտումն աչքի տակով նայում էր եղբոր բարկացկոտ շարժումներին։ (Ակսել Բակունց)
Հոմանիշներ խմբագրել
- զայրացկոտ, ցասկոտ, բարկասիրտ, խստասիրտ, նյարդային, ներվային, ջղային, բարկացայտ, բարկաճաթ, դյուրաբորբոք, դյուրագրգիր, ծանրասիրտ, հերսոտ, նեղսիրտ, տաքգլուխ, չարագլուխ, կարմիր կով, բովի աղանձ, թունդ (բարակ) քացախ, եռման պտկի խուփ, լարված (քոքված) սազ, լարված (քոքված) թառ (շուտ, հեշտությամբ բարկացող)
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։