բարկճուկ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ բար•կ(ը)•ճուկ
- Խարբերդ, Նիկոմեդիա, Պոլիս, Սեբաստիա, Քղի՝ բարալիկ, շատ բարակ, նիհարակազմ ◆ Բարկճուկ աղջիկ։ (Ձեռագիր) ◆ Բարկճուկ թել։
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։