բարձուքաշի
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ բար•ձու•քա•շի
- Ղազախ՝ բարձրացնելը և իջեցնելը ◆ Նա (ոտները) ցրտից բարձուքաշի էր անում։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։