բարձուքաշի
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ բար•ձու•քա•շի
- Ղազախ՝ բարձրացնելը և իջեցնելը ◆ Նա (ոտները) ցրտից բարձուքաշի էր անում։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։