բարձրագլուխ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑɾd͡zɾɑɡˈluχ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ բարձ•րա•գ(ը)•լուխ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- գլուխ բարձր, երկարավիզ ◆ Հեռուև բավական բարձրացած ցորենի և գարու կանաչ արտերի մեջ, բարձրագլուխ կապույտ շերտեր էին դնում խիարուկները։ Վրթանես Փափազյան
- (փխբ․) ճակատը բաց, համարձակ, պարզերես ◆ Հպարտ, բարձրագլուխ եղիր, սիրիր քո արվեստը և քո արվեստի մշակներին։ (Վահրամ Փափազյան)
- (փխբ․) հպարտ, գոռոզ ◆ Սրտով գոռոզ, բարձրագլուխ մի լինիր։ (Ջիվանի)
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս համարձակ
- հպարտ
- բարձրագագաթ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։