Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բարձ•րա•գ(ը)•լուխ

Ստուգաբանություն խմբագրել

գլուխ բարձր, երկարավիզ ◆ Հեռուև բավական բարձրացած ցորենի և գարու կանաչ արտերի մեջ, բարձրագլուխ կապույտ շերտեր էին դնում խիարուկները։ Վրթանես Փափազյան
(փխբ․) ճակատը բաց, համարձակ, պարզերես ◆ Հպարտ, բարձրագլուխ եղիր, սիրիր քո արվեստը և քո արվեստի մշակներին։ (Վահրամ Փափազյան)
(փխբ․) հպարտ, գոռոզ ◆ Սրտով գոռոզ, բարձրագլուխ մի լինիր։ (Ջիվանի)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։