Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [bɑɾd͡zɾɑɡˈluχ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բարձ•րա•գ(ը)•լուխ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Ածական

  1. գլուխ բարձր, երկարավիզ ◆ Հեռուև բավական բարձրացած ցորենի և գարու կանաչ արտերի մեջ, բարձրագլուխ կապույտ շերտեր էին դնում խիարուկները։ Վրթանես Փափազյան
  2. (փխբ․) ճակատը բաց, համարձակ, պարզերես ◆ Հպարտ, բարձրագլուխ եղիր, սիրիր քո արվեստը և քո արվեստի մշակներին։ (Վահրամ Փափազյան)
  3. (փխբ․) հպարտ, գոռոզ ◆ Սրտով գոռոզ, բարձրագլուխ մի լինիր։ (Ջիվանի)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. տե՛ս համարձակ
  2. հպարտ
  3. բարձրագագաթ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Թարգմանություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել