բարձրաթռիչ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑɾd͡zɾɑtʰˈrit͡ʃʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ բարձ•րա•թ(ը)•ռիչ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- բարձր, դեպի բարձր թռչող, սլացող
- շատ բարձր, բարձրից թռչող, ընթացող
- (փխբ․) դեպի բարձունքները, իմացության խորքերը սլացող, ընթացող, վեհ, բարձր ձգտումներ ունեցող ◆ Միթե նրա վեհ, բարձրաթռիչ հոգին կարո՛ղ է երբևիցե դեգերել եսասիրության այն նեղ մթնոլորտում։ Գուրգեն Մահարի
- բարձրաթռիչ միտք
- (փխբ․) շատ բարձր, բարձրաբերձ
Հոմանիշներ
խմբագրել- բարձրաթիռ, բարձրագնաց, բարձրագնա, բարձրասլաց, բարձրընթաց, օդաթռիչ, օդագնաց, օդահած, երկնաթռիչ, երկնաթիռ, թևասլաց, երկնասլաց, երկնահած, վերնաթռիչ, արծվաթռիչ (փխբ․)
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։