բարձրակետ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [bɑɾd͡zɾɑˈkɛt]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ բարձրակէտ

վանկեր՝ բարձ•րա•կետ 

Ստուգաբանություն

[լատ. culeu-բարձունք]

Գոյական

1. բարձրագույն կետ, գագաթնակետ
2. տե՛ս հեռակետ
3. գագաթնակետ, դրամատուգիական և բեմական արվեստում ներկայացման կամ պիեսի կոնֆլիտկի զարգացման, գործողության լարման ամենաբարձր աստիճան

Հոմանիշներ

1. գագաթնակետ, ծայրակետ, գագաթ, զենիթ (բարձր, բարձրագույն կետ)
2. որևէ բանի զարգացման ամենաբարձր աստիճանը՝ կետը ◆ Րաֆֆու «Սամվելը» նրա գրական ստեղծագործության բարձրակետն է։ (Արսեն Տերտերյան) ◆ Մեծ դրամատիզմի է հասնում երաժշտությունը մշակման փուլում, իսկ բարձրակետում նորից լսում ենք մռայլ, ողբերգու մեղեդին։
3. տե՛ս հեռակետ

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր
բարձրակետային

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ tiptop, culmination գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ кульминационная точка, кульминационный пункт (ru) ‎(kulʹminacionnaja točka, kulʹminacionnyj punkt) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Լևոն Հախվերդյան, Թատերագիտական բառարան, Երևան, «Հայաստան հրատարակչություն», 1986 — 208 էջ։