Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [bɑɾd͡zɾɑˈd͡zɑjn]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բարձ•րա•ձայն 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Ածական

Մակբայ

  1. բարձրահունչ, բարձր ձայնով ◆ Եվ բարձրաձայն աղաղակը թնդացրեց մեր աշխարհը։ Հովհաննես Հովհաննիսյան ◆ Հանկարծ դահլիճում բարձրաձայն լսվեց իր ազգանուն անունը։ (Բոգդան Վերդյան)
  2. լսելի ձայնով ◆ բարձր ընթերցանություն
  3. (փխբ․) համարձակ, աներկյուղ, բացեիբաց ◆ բարձրաձայն բողոքել
  4. բարձրահամբավ, հռչակավոր (անհնձն․)

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. բարձրագոչ, բարձրագոռ, բարձրաբարբառ, բարձրալուր, բարձրականչ, բարձրակոչ, բարձրահնչակ, բարձրահունչ, բարձրահնչյուն, բարձրահնչուն, բարձրաղաղակ, բարձրատոն, որոտաձայն, որոտագոչ, մեծագոչ, մեծագոռ, մեծաբարբառ, մեծաձայն, սաստկաձայն, ուժգնաձայն, կոկորդալի, կոկորդալիր (բարձր ձայնով)
  2. տե՛ս համարձակ

Արտահայտություններ խմբագրել

  1. բարձրաձայն բղավել

Աղբյուրներ խմբագրել