բարձրաչափություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑɾd͡zɾɑt͡ʃʰɑpʰutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ բարձրաչափութիւն
վանկեր՝ բարձ•րա•չա•փութ•յուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- երկրաբաշխության այն մասը, որ զբաղվում է տեղանքի բարձրությունները չափելով և քարտեզի, հատակագծի և այլն վրա դրանք նշանակելով
- բարձրությունը չափելը
- (լեզվբ․) կիրառական երկրաչափության բաժին, որն զբաղվում է բարձրությունների չափմամբ
- (երկրբ․) որևէ տարածքում բարձրությունների նիշերի տեղաբաշխում
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել- երանգային բարձրաչափություն-տես գունավորում՝ բարձրաչափական գունավորում
- ռադիոտեղորոշումային բարձրաչափություն-թռչող ապարատի բարձրությունը ռադարով չափելու եղանակ՝ հարաբերականորեն հարթ մակերևույթի կիրառմամբ
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Դ․Ս․ Չիլինգարյան, Ե․Լ․ Երզնկյան, Պաշտպանական-անվտանգային տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Գյումրի, «ՀՀ ՊՆ ռազմավարական հետազոտությունների ինստիտուտ», 2015 — 1196 էջ։
- Հողմիկ Սարգսյան, Ռուզաննա Սարգսյան, Երկրաբանական տերմինների եռալեզու հանրագիտական բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2014 — 672 էջ։