Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բարձ•րաս•տի•ճան

Ստուգաբանություն խմբագրել

բարձր աստիճան, պաշտոն, դիրք ունեցող ◆ Այդ բոլորը նա ցույց էր տալիս յուր բարձրաստիճան հյուրերին։

բարձրապաշտոն, մեծապաշտոն, մեծաստիշան, բարձրաթոռ (հնց․), բարձրագահ, բարձակա (բարձր աստիճան, պաշտոն, դիրք ունեցող)

Բաղադրյալ բառեր
բարձրաստիճանավոր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ high-ranking, high-level, top-ranking գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ высокопоставленный (ru) ‎(vysokopostavlennyj), сановитый (ru) ‎(sanovityj), сановный৳ (ru) ‎(sanovnyj৳) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։