Հայերեն դարձվածք

  1. մի բնագավառում մեծ վերէլք ապրող մարդ ◆ Հաջողություն ենք ցանկանում երիտասարդ տաղանդավոր հայուհուն՝ բարձրացող նոր աստղին: Շաքե Վարսյան ◆ Երիտասարդ երգչուհին կարելի է նկատելգաղթաշխարհի արվեստագետ-ասրվեստագիտուհիներու ձայլուն, բարձրացող աստղերեն: Շաքե Վարսյան - «Հձ» ◆ Կը թվի թե որոշած են իրենց պաշտոններուն գլուխը մնալ, - օգնությամբը բարձրացող աստղերու: «Զարթոնք» ◆ Ճակատագիրը բարեհաճ էր (կինոյի) վերսլաց աստղի նկատմամբ։ Երեկոյան Երևան ◆ «Սպիտակի քաղաքական երկնակամարի հառնող աստղը», այպես գնահատեցին աշխարհի թերթերը Սպիտակի թիվ N ընտրատարածքում պատգամավորությն թեկնածու Արծվիկ Հերթևցյանի շռնդալից հաջողությունը։ «Ազգ» ◆ Ու գլուխ կը թոթվեն, զարմանալով աշխրքի բանին, Խաչանենց հսկա քայքայումին, ինչպես «Սարըենց» սկսող աստղին: Օշ.

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։