բարձրություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑɾd͡zɾutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ բարձրութիւն
վանկեր՝ բարձ•րութ•յուն
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- բարձր, բարձրահասակ լինելը ◆ Սմբատին տեսնելով, նա ոտքի կանգնեց ու բարևեց, երևան հանելով իր հասակի բարձրությունը։ (Շիրվանզադե)
- ուղղահայաց տարածությունը դեպի վեր ◆ լեռան բարձրություն
- բարձր տեղ երկրի մակերեսին, բարձրունք (բլուր և այլն)
- գետնի և նրանից բարձր գտնվող որևէ բանի միջև եղած ուղղաձիգ տարածությունը ◆ թռիչքի բարձրություն
- երկրի մակերևույթի որևէ կետի ուղղահայաց գծով ծովի մակերևույթից վեր գտնվելու տարածությունը ◆ Սևանա լիճը գտնվում է 1916 մ բարձրության վրա:
- երկրից վերև, բարձր տեղ, բարձունք ◆ երկնքի անհուն բարձրություն
- որևէ վայրի բարձր տեղը, կետը ◆ Եթե վաղվան սպասենք, ապստամբները լեռան բարձրությունները կգրավեն և մեզ երկու կողմից կպաշարեն։ (Մուրացան)
- որևէ բանի մեծություն, բարձր մակարդակ, աստիճան և այլն ◆ աշխատանքի արտադրողականության բարձրություն, ջերմության բարձրություն
- որևէ վայրի՝ շինվածքի բարձր կետը ◆ Այդ միջոցին մեկը միջնաբերդի բարձրությունից խոժոռ դեմքով նայում էր, թե ինչ է կատարվում ներքևում։ (Րաֆֆի)
- բարձր պաշտոն, դիրք, աստիճան ◆ Օ՜, որքան նա պաշտելի էր յուր դժբախտության մեջ և որքան անմատչելի յուր բարձրության վրա։ (Շիրվանզադե)
- սաստկություն, ուժեղություն, ուժգնություն, հնչեղություն (ձայնի) ◆ ճնշման բարձրություն
- գոռոզություն, ամբարտավանություն,
- լուսատուի գտնվելու կետի անկյունը հորիզոնի վրա (աստղգ․)
- լեռնային կամ բլրավետ տեղանք, որ ավելի քան 200 մետրով բարձր է ծովի մակերևույթից (աշխգր․)
- մարմնի գագաթից հիմքին իջեցրած ամենամեծ ուղղահայացը և դրա երկարությունը (երկրչ․)
- (հնց․) արքայազունների հարգական տիտղոս (Ձեր(դ), Նորին դերանունների հետ) ◆ Թող հրամայե ինձ Ձեր բարձրությունը։
- վեհություն, վսեմություն զգացմունքների բարձրություն (փխբ․)
- դրական, խրախուսական լինել ◆ Փորձը… պարզ ցույց է տալիս ձեր մասին… նրա ունեցած կարծիքի բարձրությունը: Եղիշե Չարենց
Հոմանիշներ խմբագրել
- բարձունք (երկրի մակերևույթի, շրջապատի նկատմամբ հարաբերական բարձրադիր հատված)
- մեծություն (որևէ բանի բարձր աստիճան)
- սաստկություն, ուժեղություն(ճնշման)
- առաստաղ (օդանավի թռիչքի և այլն) (փխբ․)
Արտահայտություններ խմբագրել
- բարձրություն վերցնել - բարձրանալ, երկրի մակերևույթից դեպի վեր թռչել (նորբ․)
- լեռան բարձրություն
- պատշաճ բարձրություն
- եռանկյան բարձրություն
- կոչման բարձրության վրա լինել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ս․ Գասարջյան, Ճարտարապետական և շինարարական տերմինների ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն բացատրական բառարան, Երևան, 2007 — 572 էջ։