բարոյագիտական հոգեբանություն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [bɑɾɔjɑɡitɑkɑn hɔɡɛbɑnutʰˈjun]

Բացատրություն

1. (հոգեբ.) հոգեբանության այն նորագույն բնագավառը, որն ուսումնասիրում է բարոյական վարքի և նորմերի հոգեբանական մեխանիզմներն ու ասպեկտները, ինչպես նաև անձի բարոյական զարգացման փուլերն ու օրինաչափությունները օնտոգենեզում (սոցիալականացման ընթացքում)

Թարգմանություն

• ռուսերեն՝ психология этики (ru) ‎(psixologija etiki)

Աղբյուրներ

• Ա․ Ա․ Նալչաջյան, Հոգեբանական բառարան («Լույս» հրատարակչություն), Երևան, 1984 — 240 էջ։