բարություն
Հայերեն
Գոյական
- ՄՀԱ՝ [bɑɾutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ բարութիւն
վանկեր՝ բա•րութ•յուն
բարություն1
խմբագրելՍտուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- բարի լինելը, բարու հատկությունը ◆ Ես ինչպե՞ս իշխեմ իմ բարությունով։ (Ավետիք Իսահակյան)
- բարի գործ, բարերություն, լավություն ◆ Նա տեսնում է միայն չարություն կամ բարություն, նախանձ կամ անկեղծություն։ (Բոգդան Վերդյան)
- (բրբ․) բարիք, մթերքների, բերքի առատությունը
Հոմանիշներ
խմբագրել- բարեսրտություն, բարեհոգություն, մեղմասրտություն, փափկասրտություն, գթասրտություն, գթասիրություն, գթոտություն, ողորմածություն, անչարություն, Աստծո ճանապարհ (ճամփա) (բարի լինելը)
- ազնվություն, առաքինություն, պարկեշտություն (բարի, ազնիվ լինելը)
Արտահայտություններ
խմբագրելբարություն անել - բարի գործ կատարել
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
բարություն2
խմբագրելՍտուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- Սեբաստիա, Քղի՝ ժանտախտ, համաճարակ
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։