Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [bɑt͡sʰɑkɑnˈt͡ʃʰɛl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բա•ցա•կան•չել 

Բայ

  1. որոշ հույզ, վերաբերմունք արտահայտող ձայն հանել
  2. կոչել, գոչել, ձայնել, կանչել ◆ Ինչպես գեղեցիկ, ինչպես հրաշալի է մեր երկիրը, — բացականչեց նա հանկարծ։ (Մուրացան)

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. գոչել, ձայնել, գոռալ, ճչալ, պոռալ (արևմտհ․), կանչել (ժղ․), կանչել, ձայնքել, (ձենքել), ձայն հանել, ձայն արձակել, ձայն տալ (որոշակի վերաբերմունք արտահայտող ձայն արձակել)

Արտահայտություններ խմբագրել


Աղբյուրներ խմբագրել