բացահայտման կապակցություն

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [bɑt͡sʰɑhɑjtmɑn kɑpɑkt͡sʰutʰˈjun]

Ստուգաբանություն խմբագրել

Գոյական

  1. (լեզվբ․) համադասական կապակցության տեսակ, երբ համազոր նախադասություններից կամ անդամներից երկրորդը բացատրում, մեկնում, ճշգրտում, մասնավորում է առաջին միտքը։


Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հ․ Լ․ Զաքարյան, Կետադրական բառարան․ Ուսումնական տեղեկատու, Երևան, «Զանգակ», 2013 — 240 էջ։