բացաձայնում

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [bɑt͡sʰɑd͡zɑjˈnum]

Գոյական

1. (փխբ․) խոսք ◆ ... Նա... մտերմիկ նայում է Հայրապետին, լսում նրա բոլոր բացաձայնումները... (Արփիար Արփիարյան)

Թարգմանություն

• անգլերեն՝
• ռուսերեն՝

Աղբյուրներ

• Ա․Ս․ Գալստյան, Նոր բառեր, Պրակ Գ, Երևան, «Ասողիկ», 2017 — 158 էջ։