բացառական
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑt͡sʰɑrɑˈkɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ բա•ցա•ռա•կան
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
Ածական
- (քրկն․) հոլով, որ ցույց է տալիս գործողության սկզբնակետը, աղբյուրը, պատճառը (վերջավորությունն է -ից կամ -ուց) ◆ Բացառականը նախադասության մեջ դառնում է բայի լրացում։
- (հնց․) տե՛ս բացառիկ
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել- (քրկն․) բացառական հոլով - նույնն է՝ բացառական ◆ Բացառական հոլովը ցույց է տալիս այն առարկան, որից սկսվում է ենթակայի գործողությունը։
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։