Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [bɑt͡sʰɑrmɑn ˈkɑp]

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բացատրություն

  1. (լեզվբ․) հայերենում կապերի այն խումբը, որ արտահայտում է բացառման, զիջման հարաբերություն (բացի, առանց, զատ, հանդերձ, չհաշված և այլն) դրանցով ձևավորված անդամը կարող է տրոհվել միջադաս դիրքում ստորակետերով, առաջադաս և վերջադաս դիրքերում՝ բութով, մանավանդ եթե հեռացած է լրացյալից

Հոմանիշներ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։