բացառություն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [bɑt͡sʰɑrutʰˈjun]

վանկեր՝ բա•ցա•ռու•թյուն 

Գոյական

1. բացառելը, բացառվելը
2. ընդհանուր կարգից, կանոնից շեղվող երևույթ, արարք և այլն ◆ Ամբողջ գյուղում ակումբի շենքը իր գեղեցկությամբ բացառություն էր։
3. սովորական կարգից՝ դասավորությունից դուրս լինելը, բացառիկ երևույթ
4. շեղում տվյալ քերականական կանոնից (քրկն․)
5. առանձնակի, մասնավոր արտոնություն, առանձնաշնորհում
6. (սոց․) բացառությունը ըսռ սոցիալական նշանների

Հոմանիշներ

անկանոնություն, զարտուղություն

Արտահայտություններ

1. առանց բացառության - բացառություն չունենալով՝ չլինելով, բացառություն չվերցնելով ◆ Հին ճանապարհի տները մի հարկանի էին՝ առանց բացառության։ (Ակսել Բակունց)
2. բացառություն կազմել -
   1. բացառիկ լինել
   2. ընդհանուր կանոնին չենթարկվել

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ exception, apology գերմաներեն՝ դանիերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ исключение (ru) ‎(isključenije), изъятие (ru) ‎(izʺjatije), отклонение (ru) ‎(otklonenije) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Սուսաննա Ասիկյան, Սոցիոլոգիա (Անգլերեն-հայերեն բացատրական բառարան), Երևան, ««Զանգակ» հրատարակչություն», 2015 — 208 էջ։