Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [bɑt͡sʰɑtɾutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բա•ցատ•րութ•յուն 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. բացատրելը, բացատրվելը, մութ՝ անհասկանալի բանը հասկանալի դարձնելը, մեկնություն, լուսաբանություն, պարզաբանում ◆ Համարյա ամեն օր [Մուքելը] գնում էր ուսուցչի մոտ, զրուցում նրա հետ… լսում նրա բացատրություններն ու նոր բեռով ծանրացած վերադառնում էր տուն։ (Արազի)
  2. արդարացնող, բացատրող հանգամանք(ներ), պատճառաբանություն ◆ Մայրը այդ պատճառով ընդհատեց նրա բացատրությունները խիստ և վիրավորված ձայնով։ (Րաֆֆի) ◆ Այս ծաղրելի բացատրությունն ու բամբասանքը էրթալով կշատնար։ (Գրիգոր Զոհրապ)
  3. որևէ արարքի, վերաբերմունքի և այլն արդարացումը հանդիսացող զեկույց, հաշվետվություն, հաղորդում, տե՛ս բացատրագիր
  4. սիրո խոստովանություն
  5. (իրավգ․) բանավոր կամ գրավոր փաստարկումներ, որոնք բերում են դատավորության մասնակիցները և դիմողները՝ հիմնավորելու համար իրենց կամ ներկայացվող անձի պահանջները, ինչպես նաև այլ անձանց բանավոր կամ գրավոր հաղորդումները, որոնք տրվում են մինչև քրեական գործ հարուցելը
  6. (փիլ․) գիտական հետազոտության կարևորագույն ֆունկցիա, որ կայանում է ուսումնասիրվող օբյեկտի էության բացահայտման մեջ
Հոմանիշներ
խմբագրել

պարզաբանություն, մեկնություն, լուսաբանություն, բացահայտություն, բացատրագիր, շալակ (լուսանցքի վրա), վերաբացություն (հնց․), վերաճառություն, ապատրություն

Արտահայտություններ
խմբագրել
  1. բացատրություն պահանջել - ստիպել որևէ հարցի, դեպքի և այլնի մասին պարզաբանում տալ
  2. բացատրություն տալ - բացատրել, պարզաբանումներ կատարել, պատճառաբանել ◆ [Ալեքսանյանը] առանց երկար բացատրություններ տալու հեռացավ Հակոբյանի հետ։ (Բոգդան Վերդյան)

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Ա.Ս. Ոսկերչյան, Քրեաիրավական տերմինների արդի համառոտ բացատրական բառարան: Քրեական իրավունք, քրեադատավար. իրավունք, Երևան, «ԵԳԵԱ», 2004 — 184 էջ։
  • Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։