բացատրություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑt͡sʰɑtɾutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ բա•ցատ•րութ•յուն
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- բացատրելը, բացատրվելը, մութ՝ անհասկանալի բանը հասկանալի դարձնելը, մեկնություն, լուսաբանություն, պարզաբանում ◆ Համարյա ամեն օր [Մուքելը] գնում էր ուսուցչի մոտ, զրուցում նրա հետ… լսում նրա բացատրություններն ու նոր բեռով ծանրացած վերադառնում էր տուն։ (Արազի)
- արդարացնող, բացատրող հանգամանք(ներ), պատճառաբանություն ◆ Մայրը այդ պատճառով ընդհատեց նրա բացատրությունները խիստ և վիրավորված ձայնով։ (Րաֆֆի) ◆ Այս ծաղրելի բացատրությունն ու բամբասանքը էրթալով կշատնար։ (Գրիգոր Զոհրապ)
- որևէ արարքի, վերաբերմունքի և այլն արդարացումը հանդիսացող զեկույց, հաշվետվություն, հաղորդում, տե՛ս բացատրագիր
- սիրո խոստովանություն
- (իրավգ․) բանավոր կամ գրավոր փաստարկումներ, որոնք բերում են դատավորության մասնակիցները և դիմողները՝ հիմնավորելու համար իրենց կամ ներկայացվող անձի պահանջները, ինչպես նաև այլ անձանց բանավոր կամ գրավոր հաղորդումները, որոնք տրվում են մինչև քրեական գործ հարուցելը
- (փիլ․) գիտական հետազոտության կարևորագույն ֆունկցիա, որ կայանում է ուսումնասիրվող օբյեկտի էության բացահայտման մեջ
Հոմանիշներ խմբագրել
պարզաբանություն, մեկնություն, լուսաբանություն, բացահայտություն, բացատրագիր, շալակ (լուսանցքի վրա), վերաբացություն (հնց․), վերաճառություն, ապատրություն
Արտահայտություններ խմբագրել
- բացատրություն պահանջել - ստիպել որևէ հարցի, դեպքի և այլնի մասին պարզաբանում տալ
- բացատրություն տալ - բացատրել, պարզաբանումներ կատարել, պատճառաբանել ◆ [Ալեքսանյանը] առանց երկար բացատրություններ տալու հեռացավ Հակոբյանի հետ։ (Բոգդան Վերդյան)
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ա.Ս. Ոսկերչյան, Քրեաիրավական տերմինների արդի համառոտ բացատրական բառարան: Քրեական իրավունք, քրեադատավար. իրավունք, Երևան, «ԵԳԵԱ», 2004 — 184 էջ։
- Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։