Հայերեն դարձվածք

  1. առատաձեռն ◆ Մեր ժողովուրդը եղած է տվող։ Ունեցած է բաց սիրտ և բաց ձեռք՝ ազգային հաստատություններու կարիքներուն հասնելու համար։ Ճեյմս Գառնուզեան ◆ -Ձեռքը բաց, սիրտը բաց, գլուխն ուզելու լինես, չի խնայի, փսղն ու հողը նրա մոտ մեկ գին են։ (Րաֆֆի) ◆ Բովանդակ Սփյուռքին մեջ, խաղաղության նախանձելի կայք մըն էր եգիպտահայությունը, սիրտը բաց, ձեռքը բաց։ Անդրանիկ Ծառուկյան
  2. հյուրասեր, հյուրամեծար ◆ Իտալացի միսիոնարական խումբին գրեթե ամբողջ կազմը հաճախ կ’այացելեր բաց-սիրտ, բաց- սեղան փռապանին տունը։ Պողոս Գյուբելյան ◆ Ա՜խ, ճակատս հոգնած ո՞վ շոյե պիտի․ / Եվ ո՞ւմ սիրտն է բաց-այս հեռո՜ւ, օտա՜ր / Ափում ինձ համար։ (Ավետիք Իսահակյան)
  3. (հզվդ․) անկեղծ՝ զգացումների տեր ◆ Գրավում էր․․․ նրա ուրախ բնավորությունը, բաց, բարի սիրտը․․․ և, մանավանդ, պարզությունը։ Ն-Դ ◆ Եվ իմինիս չափ անկեղծ և անկիրթ ըլլալու չափ բաց սիրտ մը իրավունք ունի զայրանալու, երբ զինքը խաբել կուզեն շաքարով [«կոնֆետով»] տղու պես։ Զաբել և Ասատուր ◆ -Իմ ուզածն է քաղաքից էկած էն տղեն, / Աչքերը բաց ու սիրտը բաց էն տղեն։ Եղիշե Չարենց ◆ Վարդանը խիստ բացարձակ սիրտ ուներ, և ամենի երեսին կասեր, ինչ վատ բան նկատելու լիներ։ (Րաֆֆի) ◆ Բա՛ց են թևեր, բա՛ց են սրտեր, բա՛ց ճակատ, / Եկո՛ օգնել տըկար Հայուն ապաբախտ։ Պետրոս Դուրյան

Աղբյուրներ խմբագրել

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։