բեբախտ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ բե•բախտ
- Արարատյան, Թբիլիսի, Կարին, Մոկս, Մուշ, Նոր Բայազետ, Շատախ, Սասուն, Վան՝ անբախտ, դժբախտ ◆ Կեղնի չեղնի՝ տղե մե, էդ տղեն շատ բեբախտ կեղնի։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ) ◆ Բարև տուր բեբախտ յարին։ Աշոտ Հովհաննիսյան
- Արարատյան, Մոկս, Մուշ՝ ապերախտ, երախտամոռ ◆ Հմի ի՞նչ ա, բեբախտ իսան, հըլա տված ղամշուդտեղը չի սաղացել,- ասաց ձին։ (Երվանդ Լալայան) ◆ Բեբախտ մարդու ձին շատ չփախչի։ Աշոտ Հովհաննիսյան
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։