Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ բե•դա•ս(ը)լ 

  1. Թբիլիսի, Լոռի, Հավարիկ, Շամախի՝ վատթարազգի ծագումով, անազնիվ, վատատոհմ ◆ Ասլի հիդ քար կրիլը լավ է, քանց բեդասլի հիդ փլավ ուտիլը։ (Գրիգոր Տեր-Ալեքսանդրյան)
  2. Զանգեզուր, Կարին՝ անպետք, ծույլ, անճարակ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։