Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բե•զա•րել

Ստուգաբանություն

Բալու՝ հոգնել ◆ Մաճկալ ես, բեզարած ես, առը շուռ տուր, շուտ արի։ (Ավետիք Իսահակյան) ◆ Օթախ սրփեմ, շոր քցեմ, նստիր, բեզարած տղա։ Ահ
(փխբ․) ձանձրանալ ◆ Կուզեմ կորչեմ անգյուման, էս աշխարքից բեզարած։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Հորանց տանը շատ մնալով բեզարել ա։ (Պերճ Պռոշյան)

խոնջել, պարտասել, դադրել (ժղ․), (հնց․) վաստակել, աշխատել, սակմել, լօրտանալ, մունանալ, բեզարել (գվռ.), թաշկել, թլֆել, թնթուռնել, հալտտել, տարհել, լախտել, թքել, խաշալ (արևի տակ աշխատելուց), ուժասպառ լինել, ուժերը սպառվել, վաստակաբեկ լինել, հոգնաբեկ լինել, գլուխը ծանրանալ (պայթել, տրաքվել), գլուխը ուռչել (մտավոր աշխատանքից), ճարը հատնել, հոգին բերանը գալ, հոգին բերանը (բերնին) կպնել, հոգին բերանը հասնել (ֆիզիկական և մտավոր երկար աշխատանքից և այլնից ուժերի սպառում՝ մարմնական թուլություն զգալ)
ձանձրանալ
տաղտկանալ, հորալջել (փխբ․), սեխմվել (գվռ․), (ժղ․) սիրտը հատնել, սիրտը նեղանալ, սիրտը սեխմվել, անտարբեր լինել, գլխահան լինել, ականջը (ականջները) գնալ, գլուխը գնալ, գահլան գնալ, գլուխն ուռչել
տե՛ս թուլանալ
տե՛ս զզվել

բեզարած-դադրած - շատ աշխատած, հոգնած ◆ Ջուրը դեպի այգին էին թողել ու թփերի տակ հավանաբար քնել նաև նրանց բեզարած-դադրած ծառաները։ (Անահիտ Սահինյան)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։