բելկանտո
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɛlkɑnˈtɔ]
վանկեր՝ բել•կան•տո
Ստուգաբանություն
խմբագրել< бельканто < իտլ. bel canto գեղեցիկ երգեցողություն
Գոյական
- (երժշտ․) վոկալ կատարման ոճ. կազմավորվել է 17-րդ դարի կեսին Իտալիայում, որին բնորոշ է վոկալացման սահունությունը և գեղեցկությունը, երգեցողության առավելագույն թեթևությունը և ազատությունը, կատարման նրբագեղությունը
- (նորբ․) (երժշտ․) գեղեցիկ երգեցողություն
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։
- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։