Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ բեկուել

վանկեր՝ բեկ•վել 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Բայ

  1. բեկել-ի կրավորական և չեզոք
  2. տե՛ս կոտրվել ◆ Քնարդ եղավ անզոր ու անուժ և բեկվեց, ինչպես ուռին է բեկվում։ Եղիշե Չարենց
  3. (փխբ․) վհատվել, լքվել ◆ Մյուսն ասում էր.— Ես թախծալի մի սիրտ բեկված ու տրտում։ Հովհաննես Թումանյան
  4. խորտակվել ◆ Հետքն իսկ չկա բեկված մի նավի։ (Ակսել Բակունց)
  5. հուսահատվել

Հոմանիշներ խմբագրել

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել