բեհալ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ բե•հալ
- Արարատյան, Ղարաբաղ՝ հիվանդ, անառողջ, ուժից ընկած ◆ Չալոն վո՞ւնց է, իմացա՝ բեհալ է։ (Գարեգին Սևունց)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։