Հայերեն

վանկեր՝ բե•ռու•բարձ 

Բառակազմություն խմբագրել

Գոյական

  1. (նորբ․) Մշակութային հարստության, ոգեղեն գանձերի պաշար:◆ Սևակը Չարենցին իրավացիորեն համարում է ազգային դարավոր ավանդների ու «բեռուբարձի» օրինակ ժառանգորդը։ «Հայաստանի Հանրապետություն»

Աղբյուրներ խմբագրել