բեվախտ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ բե•վախտ
- Արարատյան, Թբիլիսի, Կարին, Ղարաբաղ, Նոր Նախիջևան՝ անժամանակ, անպատեհ ◆ Ի՞նչ կա, ինչի՞ համար ա աղեղն էսպես բեվախտ քեզ ինզ մոտ ղրկել։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Աքլարը վուր բեվախտ կանչե, գլուխը կու կտրին (Գրիգոր Տեր-Ալեքսանդրյան)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։